Ay defteri

Boşuna ''ödünç'' diye üsteleme... 
Al git... 
Geri getirmesen de olur... 
Geri alamayacağımı bildiğim ''ödünç'' lere bile yol veriyorum bugünlerde 
Zaten koyacak yerim yok. 
zaten benimseyemedim çoğunu, 
Al git... 

Verebileceğim 'sözde' ödünçler de bitecek, 
sonra kapım çalmaz olacak. 
Boş odalarımın camlarını tek tek açıp, 
Ay'ın karşısına duracağım. 
Birbirimizden hiç bir şey istemeden 
öylece bakışacağız. 
Ne o içeri girecek, 
Ne ben çıkacağım dışarı. 
işte eşsiz bir an :) 
Kıymetsiz bir kağıdın köşesinde 
dile gelecek Ay, 
ellerimi ele geçirip. 

'Acı' zerreye dönüşürken usul usul, 
kelimeler çoğalacak, 
dolacak sayfalarım... 

Siz, geri vermediklerinize sevinirken 
unutacaksınız ya başınızı kaldırıp 
Ay'a bakmayı ! 
Derin hesaplarda geçecek ya geceleriniz.. 

işte 'kazanmak' diye siz, buna diyeceksiniz '