En büyük bavul

objelere anlam yüklemek yerleşik hayatlara göre

konup göçenler, işe yaramayanı asla sürüklemez. Yerleşik değilseniz objeleriniz işlevlerine göre anlamlıdır. Mesela ayakkabı, çanta, şapka, gözlük, katlanır tabure, çakmak, güneş kremi, yara bandı, ağrı kesici, ateş düşürücü, mikrop kırıcı, yastık, çarşaf ....

Dikkat ettiyseniz müzik kutusu, çerçevede resim gibi hayat yumuşatıcılar yok listede..

Sonra bir bakarsın objeleri en aza indirme çabası hayatınızı sadeleştirmiş..

anaa  kimse kalmamış, kimseyi anlamıyorsunuz, ee kimsede seni anlamıyor,

az obje, az kelime, az insan, az zaman, az sen, az ben

derken

derken

anlıyorsun ki en büyük bavul boynunun üzerinde duran

İmgelem bavulun doldukça

boşaltıyorsun eli kolu

Gerek yok taşımaya

ne müzik kutuya sığar.....

ne resim çerçeveye.......

Teselli

keder dediğin geçmeye mahkum

mutluluk gibi

neşe dolu o akşam,

heyecanla uyandığın sabahlar gibi,

geçmeye mahkum

keder de

kırmızı rugan ayakkabıların nasıl eskidiyse

saçındaki renk nasıl bırakıp gittiyse seni

çaktırmadan hemde,

çekip gidecek bu keder de..

uykunu almış ve çok acıkmış uyanacaksın,

çık evden, yürü...

bakkaldaki plastik topların renkleri ne güzel bak,

mevsim belki kış, belki yaz..

nasıl tararsan tara saçın hep güzel..

ne giyersen giy rengi gidecek yüzüne..

mavi kolye de takacaksın..

mor toka da

bol suyla yıka yıka yıka

yıka hüznünü

dönüp duracak,

savrulacak,

kavrulacak,

derbeder olacaksın,

bir bulup

bir yitirdiğin

olacak

keder

geçmeye mahkum

herşey gibi..

Uçarak

Tek eşya yok yanıma almak istediğim.

Tek kelime yok dilimi aşka getiren

Hafiflik en iyisi çünkü

Sesizlik en iyisi

Dinlenelim,

Ayakkabılarım kapı önünde soluklansınlar,

giyisilerim dolapta uzansınlar biraz.

Saçlarım tokasız,

yüzüm boyasız,

canım katıksız olsun,

dünyaya doğmadan önceki halim gibi

Anı denen ağırlıklar boşluğa

eteğimdeki taşlar toprağa karışsın.

Ve ben uzanınca yatağa

Yer çekmesin beni

Hafiflik en iyisi çünkü

sessizlik en iyisi...............