..Normal hayatıma dönebilmek için ''İsteyerek unuttuklarım'', giderken yanlarında ''unutmayı istemediklerim''den de birer parça götürüyordu...Antibiyotik içmek gibiydi şu unutmak..Kaşıkla veriyor sapıyla gözümü oyuyordu. Üçüncü şahısların beni ilgilendirmeyen sızılarında irkilme-meyi başardığımda anladım gözümün olmadığını...
Zamanla onun yokluğunu da unutacaktım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder